Roland Huguenin schrijft in JazzFlits een mooie recensie over het programma Water van het MJO:
Water is de essentie van het leven. Hoe- wel de Hollanders wereldwijd bekend zijn om hun strijd tegen het water, heeft het hen vooral voorspoed gebracht. In deze tijd krijgt water een nieuwe betekenis, in relatie tot de klimaatverandering, water- overschot en waterschaarste. Joan Rein- ders inspireerde dat tot zijn project ‘Wa- ter’, waarvoor hij twee suites compo- neerde: de ‘Waterkringloopsuite’ en de Muzikale Hanzeroute’, een ode aan de IJssel, de waterweg die Oost-Nederland grote welvaart bracht. Voor de suites koppelde hij twee klassieke pianisten, Martijn en Stefan Blaak, aan zijn Millen- nium Jazz Orchestra. Het resultaat is een fascinerende fluïde fusie.
De ‘Waterkringloop Suite’ verbeeldt neerslag, infiltratie, verdamping en an- dere elementen van het klimaat en het weer. Reinders vertaalde die elementen in meeslepend drama. Water is mis- schien wel de mooiste metafoor die de cultuurhistorie in zich draagt. In deze suite wordt elk deel ingeleid met een vi- deofragment, geprojecteerd in bioscoop- formaat, waarin meteoroloog Peter Kui- pers Munneke, ecoloog Li An Phoa (au- teur van ‘Drinkbare rivieren’ en ambas- sadeur van gezond water) en deltacom- missaris Peter Glas om beurten vertellen over de verschillende aspecten van de waterkringloop en de maatschappelijke impact van veranderingen hierin. Zij houden een subtiel politiek pleidooi.
In het kader van het Hanzejaar 2023 schreef Reinders voor het pianoduo Blaak en het Millennium Jazz Orchestra verder de ‘Muzikale Hanzeroute’. Deze suite bestaat uit elf delen die een reis beschrijven langs de Hanzesteden aan de IJssel. De route eindigt bij de Zuider- zee. Bij aanvang van elk deel vertelt Reinders een korte anekdote. Op de ach- tergrond worden foto’s en schilderijen van het gebied getoond.
Reinders componeerde een magnum opus waarin de program- matische thema’s en de samenwerking met klassieke musici een boeiende gelaagde orkestrale fusie van jazz en klassiek heeft opgeleverd.
“Deze pianisten improviseren niet maar spelen wel alles wat je ze voorzet”, zegt Reinders. Dat is de essentie. Waar het orkest syncopische ritmes speelt, de accentverschuivingen die muziek laat swingen, spelen de pianisten de uitgeschreven partijen strak in de maat. De hybride muziek klinkt zeer geslaagd. Bij vlagen roept deze associaties op met bijvoorbeeld Ravel, Gersh- win, Khachaturian en Rachmaninov. Of Messiaen, die Reinders met name noemt. Het totaalbeeld is een filmisch geheel waarin de natuur, het weer en het landschap laveren tussen film noir en fonkelende poëzie. ‘Water’ is op 19 januari nog te zien in het Amsterdamse VU Theater Griffioen.
